الیم دن صبریمی آلدی ایاق دان سالدی سئوداسی
باشیمدان چیخماییر نئیلیم ، او دیلدارین تمناسی
یولوندا جان وئریب اولسم ، سرین سو تک گوارادیر
منی توخدادمیری یاریم ، اودیر دردین موداواسی
کونولده آق گورچین تک وفانین ان بویون گزدیم
ایناندیم عهد و ایلقارین گنیش دیر عرض و پهناسی
دیه ردیم من ده مجنونم ، اورک ده لیلی یه خاطر
دوشوندوم دوغروچو عشقین هله یوخدور الفباسی
نه دن سه عاشقم او مه لقایه ، حیرانام دل ده
باشی اغیاریله قالدیر بو عشقین یوخدی معناسی
آچاندا ناوک موژگانینی اطرافینا باخسین
بیرآنی سحر ائدیر ظالم باخیشدا چشم شهلاسی
دانیشسا بولبوله های دیر سسی مخمل سایاقیندا
کونول ده لام به لام یاتمیش ، نگارین نطق گویاسی
اورک ده ولوله سالمیش ، یارین سیمای زیباسی
اوزون زولف چلیپاسی ، خورامان قدده رعناسی
بو سوز قالمیش قولاغیمدا ، پیریم اویرددی پیوسته
وصالین لذتین دن چوخ ، شیرین دیر هیجر دونیاسی
الیم چاتمیر یارا هرگز ، دئیم احساسیمی بیلسین
گورنده اعتنا ائدمیر بو ایش دن یوخدی پرواسی
(کیان) بو حالینه قالسین گوزل دیلبرده او حاله
وصالی غیر ممکن دیر ، قالار تکحه تاما شاسی
( کیان )
ترجمه :
گرفته از دستم صبرم و از پای انداخته عشق اش
زسرم بیرون نمیره نمیدانم تمنای یارم هرگز
اگر در ره او جان دهم بمیرم بسان آب گواراست
مرا مداوا نمی کند یارم طبیب دردم اوست
در سرای قلبم چون کبوترسفید عرض و طول وفا را گشتم
باورم شد که پهنای عهد و پیمان خیلی وسیع است
در دلم گفتم من مجنون زمانم برای لیلی دوران
ولی باور نمودم عشق واقعی هنوز الفبایی ندارد
برای چی عاشق ان مه لقا هستم خودم نیز حیرانم
او که سرش با اغیار گرمه دیگر این عشق معنی نداره
ولی زمانیکه ناوک مژگانش را باز میکنه اطراف را بنگره
در یک آن سحرم میکنه ظالم با چشمان شهلایی اش
وقتی صحبت میکنه مانند بلبل صرایش مخملیست
به دلم نشسته خیلی عمیق نطق گویای یارم
در قلبم ولوله ای بپا کرده سیمای زیبایش
گیسوی بلند و چلیپایی اش قد خرامان و رعنایی اش
طنین این حرف در گوشم مانده که پیرم یاد داده
شیرین تر از وصال یار دنیای هجران لذتش بیشتره
دستم به یارم نمی رسد هرگز بگویم چیست احساسم
وقتی هم مرا می بیند اعتنایی نم کند و پروایی ندارذ
( کیان ) خوب است به حال خود بماند دلبر بحال خود
وصالش غیر ممکن هست ! می ماند فقط تماشایش
ا